مقایسه مهارتهای اجتماعی دانش آموزان با نارساییهای ویژه در یادگیری، کم توان ذهنی، اوتیسم و عادی مدارس ابتدایی شهر تبریز

هدف: در این پژوهش، هدف مقایسه مهارتهای اجتماعی دانش آموزان با نارساییهای ویژه در یادگیری، کم توان ذهنی، اوتیسم و عادی بود. روش: روش این پژوهش از نوع زمینه ای بود. در این پژوهش تعداد 225 نفر از دانش آموزان ابتدایی شامل 67 دانش آموز با نارسایی ویژه یادگیری، 62 دانش آموز کم توان ذهنی، 30 دانش آموز دچار اختلال اوتیسم و 65 دانش آموز عادی به شیوه تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. مهارتهای اجتماعی در پنج مولفه مورد اندازه گیری قرار گرفت: مهارتهای اجتماعی مناسب، رفتار غیر اجتماعی، پرخاشگری و رفتار تکانشگری، برتری طلبی و اطمینان زیاد به خود و رابطه با همسالان. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) و تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که (1) دانش آموزان کم توان ذهنی و اوتیسم با دانش آموزان عادی در مولفه مهارتهای اجتماعی مناسب تفاوت معنا دار دارند. (2) در زمینه مولفه پرخاشگری و رفتارهای تکانشگری فقط دانش آموزان دارای نارسایی ویژه در یادگیری با دانش آموزان عادی، تفاوت معنا دار داشتند. (3) در مولفه برتری طلبی و اطمینان زیاد به خود داشتن و همچنین رابطه با همسالان، فقط در بین دانش آموزان اوتیسم با دانش آموزان عادی تفاوت معنا دار مشاهده شد. نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که دانش آموزان با نارساییهای ویژه در یادگیری، کم توان ذهنی، اوتیسم و عادی در مولفه های مختلف مهارتهای اجتماعی باهم تفاوت دارند؛ بنابراین در آموزش مهارتهای اجتماعی به این گروهها بایستی این مولفه ها را در نظر گرفت.